ساختار برنامه های گولنگی | گولنگ به زبان ساده
۶ خرداد ۱۴۰۳
برنامه های گولنگی دارای ساختار مشابهی هستند. در اینجا با ساختار کلی یک برنامه گولنگی آشنا میشیم و یکسری از مفاهیم اولیه رو یاد میگیریم.
برنامههای گولنگی ساختاری ساده و قابل فهم دارند. این ساختار شامل چند بخش اساسی است که در ادامه به بررسی هرکدام میپردازیم:
- پکیج ها (package)
- افزودن پکیج ها (import)
- پکیج و تابع main
- کامنت ها (comment)
- تفاوت حروف بزرگ و کوچیک (case sensitive)
- اجرا کردن برنامه
- کامپایل کردن برنامه
پکیج ها (package)
در گولنگ از دایرکتوری ها (پوشه ها) و فایل ها برای نظم دادن به کدها استفاده می کنیم. در هر دایرکتوری (پوشه) میتوان یک یا چند فایل داشت.
هر دایرکتوری معادل یک پکیج است و محتوای هر فایل با یک دستور package شروع میشود. دستور package
نشان میدهد که فایل مربوط به کدام پکیج است بنابراین نامی که با استفاده از دستور package
مشخص می کنیم بهتر است برابر با نام دایرکتوری باشد که فایل در آن قرار دارد.
همانند تصویر بالا, فرض کنید دو دایرکتوری (پوشه یا فولدر) با نام های foo و bar داریم. هرکدام از این دایرکتوری ها شامل یکسری فایل های گولنگی هستند. خط اولِ هر فایل نام پکیجی که فایل, متعلق به آن است را مشخص میکند. نامِ پکیج در اکثر مواقع باید همنام با دایرکتوری باشد که فایل سورس کد در آن قرار دارد.
افزودن پکیج ها (import)
اگر در پکیج foo قرار داریم و میخوایم از دستوراتی که در پکیج bar تعریف کردیم استفاده کنیم, باید ابتدا پکیج bar را import کنیم. عمل import کردن رو میتونیم به صورت تکی یا گروهی انجام بدیم.
پکیج و تابع main
هر برنامه گولنگی دارای یک تابع با نام main است که درون پکیجی با نام main قرار دارد. برنامه های گولنگی از این تابع main شروع به اجرا شدن میکنند.
کامنت ها (comment)
کامنتها توضیحاتِ متنی هستند که در کد برنامه قرار میگیرند. کامنتها برای مستندسازی کد، توضیح عملکرد کد، یا یادآوری نکات مهم به کار میروند. کامنت ها در گولنگ به دو نوعِ تک خطی و چند خطی تقسیم میشوند.
کامنتهای تکخطی با دو علامت اسلش (//) شروع میشوند. در هر خط از کد, هر چیزی که بعد از این علامتها قرار بگیرد تا انتهای همان خط، کامنت در نظر گرفته میشود.
کامنتهای چندخطی با /*
شروع و با */
پایان مییابند. هر چیزی بین این دو علامت قرار گیرد, کامنت در نظر گرفته میشود.
تفاوت حروف بزرگ و کوچیک (case sensitive)
در زبان برنامهنویسی Go، بزرگ یا کوچک بودن حروف مهم است زیرا زبان Go بین حروف بزرگ و کوچک تفاوت قائل میشود یا به بیانی case sensitive است.
اجرا کردن برنامه
برای اجرای برنامه میتونیم از go run
استفاده کنیم. این دستور را باید در دایرکتوری (پوشه یا فولدر) که سورس کد ما در آن قرار دارد اجرا کنیم.
کامپایل کردن برنامه
کامپایل کردن فرآیندی است که طی آن کدهای برنامه به زبان ماشین تبدیل میشوند تا برای کامپیوتر قابل فهم و قابل اجرا باشند. این فرآیند توسط برنامه ای به نام کامپایلر انجام میشود.
برای کامپایل کردن برنامه های گولنگ میتونیم از دستور go build
استفاده کنیم.
با اجرای دستور بالا, برنامه کامپایل میشه و فایل کامپایل شده با نام app در دایرکتوری (پوشه یا فولدر) فعلی قرار میگیره. شما میتونید از هر نام دلخواهی به جای app
استفاده کنید. دستور -o
به شما کمک میکنه که نام فایل output یا فایل خروجی رو مشخص کنید.
دستور بیلد رو به صورت زیر نیز میتونید اجرا کنید:
با اجرا کردن دستور بالا, برنامه کامپایل و فایل نهایی با نام main ایجاد میشود. این فایل را میتوان به صورت مستقل, بدون نیاز به سورس کد برنامه اجرا کرد. برای اجرا کردن اون به صورت زیر عمل میکنیم:
جمع بندی
توی این قسمت با ساختار کلی یک برنامه گولنگی آشنا شدید و همچنین یاد گرفتید چطور برنامه های گولنگی خودتون رو اجرا و در نهایت کامپایل کنید.
قسمت قبل : آماده سازی محیط توسعه | گولنگ به زبان ساده
قسمت بعد : متغیرها | گولنگ به زبان ساده